BAYRAM MASASI

Nerde o eski bayramlar...

Evet söze böyle başlayalım klasik oldu ;ama artık böyle demem gerekiyor kim özlemiyor ki  eski bayramları  inanıyorum ki herkes özlüyordur.

    Ben hatırlıyorumda bayramda evimizde öyle tatlı  bir telaş olurdu ki... Günler öncesinden temizlikler yapılır, baklavalar açılır, etli yaprak sarmaları sarılırdı. Ben en çok aşureye benzeyen meyvalı çorbayı severdim. Kahvaltıdan sonra yengemin ailesine gitmeyi çok severdim. Babası iskender amca vardı kendisi aşçıydı ve her bayramda o kadar güzel yemekler hazırlardı ki onlara gitmeyi sabırsızlıkla beklerdim.      

Dedem, canım dedem onu hiç unutmuyorum.  Bayram namazı için öyle özen gösterirdi ki traş olması bile 1 saati geçerdi. Biz ondan öğrendik bayramların ne kadar önemli olduğunu. Her bayramda mutlaka onun sakin sakin hazırlanışını hatırlarım...

Tabi bayram namazından sonra el öpme töreni yapılırdı. Tören diyorum çünkü gerçekten öyleydi tam 9 çocuk, 2 amcam ve eşleri,annem, babam oldukça uzun sürerdi.

Bayramlarda genellikle dedemlerde olurduk.  Çok kalabalık bir sofrada bayram kahvaltısı yapardık. Kahvaltıdan sonra küçük kardeşlerim ve amcalarımın çocukları komşulara bayram ziyaretine giderlerdi.  Şekerler, lokumlara yapışmış leblebilerle dolu küçük poşetler olurdu ellerinde döndükleri zaman. Heyecanla hepsi birden şeker sayımına başlarlardı kimin daha çok harçlığı olmuş kimin güzel şekeri var tek tek sayılırdı. Ama pek yenilecek gibi olmazdı bu şeker torbasından çıkanlar çünkü hepsi birbirine karışmış olurdu. Annemler çoğunu çaktırmadan ortadan kaldırırlardı.:)

 Gelen gidenden annem ve yengelerim oturmaya fırsat bulamazlardı. Canlarım benim herhalde bayram onlar için pek iyi geçmiyordu o zamanlar; ama şimdi herkes başka yerlerde, o küçük çocuklar büyüdü. Yani herkes kendi derdinde...Dedem artık aramızda olmadığından artık öyle toplanmıyorlar.

Ailemizin en büyüğü babam olduğundan  herkes bizim eve geliyor ben hariç ama o tadı bulduklarını hiç sanmıyorum. Zaten dedemlere gitmediğimizde de bizim evde de bayramlar oldukça şenlikli geçerdi.

 Babamın öğrencileri daha biz kahvaltıdayken bayram ziyaretine gelirlerdi. Düşünsenize tam 200-300 çocuğun peş peşe akın ettiğini... Onlara şeker tutmaktan bıkardım. Annem her gelen çocukla öyle ilgilenirdi ki gelenler kalkmak bilmezdi. E tabi onlarda bu ilginin farkındaydılar.  Babam şuanda emekli ama bu adet böyle devam ediyor.

Allaha şükür bizim kapımızdan hiç eksilmedi misafirler, Allah onların eksikliğini vermesin!!!

Peki Almanya da bayram nasıl geçiyor sizce...

İçim acıyor bunları yazarken!!! Almanya da geçirdiğim ilk bayram aklıma geldi. O kadar hazırlık yapmıştım ki yorgunluktan canım çıkmıştı. Tatlılar, sarmalar aklınıza ne gelirse yapmıştım bütün gün bekledim sanki kim gelecekse... Evet hiç kimse gelmedi, çok ağlamıştım niye kimse gelmedi diye ama hiç pes etmedim her bayram  aynı hazırlığı yapıyorum. Seneler geçti bizde artık kocaman bir aile olduk, çocuklarım büyüdü, eşimin kız kardeşi, benim kardeşim ve onların çocukları bize geliyorlar.

Bayram için hazırladığım yemekleri onlara sunmaktan büyük bir keyif alıyorum.

İnşallah daha da kocaman bir aile olacağız ve çocuklarım benim gibi, buruk bir bayram geçirmeyecekler....